Diàlogu
Sardu Italianu
Fabio: A ite ora t'at naradu de torrare a s'essida, mama tua?
Daniele: Bassu de tres cuartos de ora...
Fabio: Beni: tenimus su tempus de comporare su regalu pro sa festa!
Claudio: Non ti nd'iscaressas ca semus bènnidos pro su regalu de Sara...
Daniele: Giai l'isco... no lu torres a repìtere, pro praghere! Sinuncas nos nch'andamus!
Fabio: Inoghe etotu abbaidamus?
Claudio: Mi paret ca eja... sunt sos parastàgios de sos giogos e cosa eletrònica...
Daniele: Ma ite li boles comporare?
Claudio: Unu giogu pro su carculadore!
Fabio: Mi paret ca su dinari non nos bastat...
Daniele: Pro ite no abbaidamus si b'est sa bussa pro su telefoneddu?
Fabio: La', sunt inoghe! E mancari nos la comporamus de sos colores de s'iscuadra sua, ite narades?
Daniele: S'idea est bona! Lea·la!
Claudio: Como, però, tocat a abbaidare pro su regalu pro Sara...
Daniele: Eja! Ite li depes comporare?
Claudio: No l'isco... m'as naradu ca mi dias àere agiuadu tue...
Daniele: Deo no la connosco a issa, ite l'agradat?
Claudio: Li bògio fàghere unu regalu nou... non cosa chi si potzat comporare issa puru!
Fabio: Ma la' ca sas pitzocheddas sunt malas a acuntentare...
Daniele: Ite nde naras de custos coros chi abarrant pèndula·pèndula? A ue los apicas?
Claudio: No... ite cosas lòfias...
Daniele: Mh... e si fiant custas pupas chi s'imprassant?
Claudio: Belligheddas... ma non mi paret su regalu giustu!
Fabio: Pro ite non lassas a pèrdere sas pupas? Ti lu naro deo cale est su regalu pro Sara...
Claudio: Tue? Ma si no l'as mancu chistionada!
Daniele: Intendimus! Mancari s'idea est bona...
Fabio: Deo mi penso ca dias pòdere comporare unu portacraes!
Claudio: Custa eja ca est una bona idea! Tue sisse ca l'as intzertada!
Daniele: E mancari unu chi tèngiat unu pèndula·pèndula chi s'incarcat e sonat!
Claudio: Ite bellu! Como bi lu chircamus!