Diàlogu
Sardu Italianu
Giorgia: Ohi mama! Giai so pagu emotzionada! Non bido s'ora de bìdere su bestire de s'isposa!
Marta: At a lòmpere luego... lu bides ca s'isposu est giai inoghe!
Luigi: No est mancu cristiana s'isposa, però ant seberadu de si cojuare in crèsia etotu.
Marta: Difatis ant a sighire su ritu cristianu... Mudat sa giura ebbia!
Gianni: Su chi contat est su coro, non su deus chi pregas! Abbàida...
Giorgia: Pro ite non sunt bènnidos paris?
Marta: Ca s'isposa intrat a crèsia acumpangiada dae su babbu e s'isposu depet èssere giai inoghe!
Giorgia: Chie ischit pro ite... non fiant in domo paris in antis?
Marta: Nosse! Batit malasorte a bìdere s'isposa in antis de sa coja! Issa si nd'abarrat cuada in domo de sa mama!
Gianni: E est gasi etotu pro sos musulmanos!
Marta: Gianni, ti nde ses ammentadu de leare sas veras pro s'isposa?
Gianni: Eja, las apo giai dadas a sa testimòngia!
Marta: Deo apo leadu su rosu... at a bastare? Sunt una pariga de pùngios...
Gianni: Eja... Tante sogra mia depet ghetare a terra su pratu!
Giorgia: Cale pratu?
Marta: Est unu pratu chi si fùliat a terra cando sos isposos essint dae crèsia!
Giorgia: Ritu musulmanu est? O cristianu?
Marta: Est usàntzia nostra e de àteros logos puru.
Gianni: Boisàteros pitzocheddos abarrades prontos cando lu ghetant!
Giorgia: E ite depimus fàghere nois?
Gianni: Nde depides regòllere su chi est rutu in terra! E currende puru!!
Giorgia: E ite bi ponent a intro?
Gianni: De seguru b'at a èssere carchi soddu, frore de rosa, mancari puru tziculate!
Giorgia: E bae? Est sa prima borta chi bido una coja! Est totu gasi bellu! Sa gente est totu bestida a festa...
Gianni: Eh eh... ma si si bolet cojuare oe depet atzapare sos frores de s'isposa!
Giorgia: Atzapare sos frores? Pro ite, los regalat?
Gianni: No no! Los bolat in mesu de sa gente e chie est prus lestra de sas pitzocas s'at a cojuare!
Daniele: Lassa a pèrdere, oh Giorgia... Tante non ti cojas tue!
Marta: Ma bae... ca sunt contos ebbia... Deo non nd'apo mai atzapadu frores!