Diàlogu
Sardu Italianu
Claudio: Su prof, cussos sunt logos bellos pro andare a isciare puru! Como, deo puru bos chèrgio contare unu contu!
Professore: Abeta, amus naradu ca si diat pòdere andare a bìdere su pranu... tue ite bolias contare?
Claudio: Bos bolia contare de cando so andadu a su nie cun frade meu!
Professore: Pro s'essida de istrutzione, però, non si podet andare a isciare...
Claudio: Fiat pro nàrrere sa bellesa de su logu ebbia!
Professore: Tando nara·nos! A ue ses andadu?
Claudio: Su nùmene de su monte non mi l'ammento, ma semus andados pro bìdere su nie!
Professore: No dd'aias bidu?
Claudio: Forsis cando fia pipiu, ma non m'ammentaia...
Professore: Calicunu b'est chi non dd'at bidu mai?
Fabio: Deo, una borta so artziadu a monte pro lu bìdere ma cando semus lòmpidos fiat giai iscagiadu!
Professore: Làstima, ca est bellu! E a ue fias tue, meda nde ddoe fiat de nie?
Claudio: Meda giai fiat meda, ma fiat tropu fritu e in tzertos tretos si fiat astradu.
Professore: Duncas seis andados a isciare! E tue bonu ses?
Claudio: Deo non meda meda, ma frade meu m'at naradu a non tìmere ca giai bi fiat issu!
Daniele: Cando mai, issu, totu unu bàntidu...
Claudio: Duncas amus detzìdidu de nde calare isciende a bellu a bellu...
Professore: Frade tuo tenet esperièntzia, a su mancu? Non tocat a si fidare de su nie...
Claudio: Issu ddoe fiat giai istadu àteras bortas meda cun sos amigos suos, ma bi fiat su sole e issu est prus grae de me!
Daniele: E duncas? Ite ais fatu?
Claudio: Fìamus calende in totu seguresa, gasi pariat, cando... frade meu nd'est essidu dae sa bia sinnada in su nie e est isparèssidu!
Daniele: Tue puru ses rutu?
Claudio: Nosse, deo so renèssidu a mi firmare.
Fabio: Eh, eh, mancari rasighende su paneri in terra!
Professore: E custu contu est bonu pro bos imparare ca non faghet a si fidare de s'esperièntzia fata!